Jak każdy fotograf krajobrazu staram się zwiedzać jak najwięcej miejsc celem znalezienia nowych fotograficznych tematów. Ostatniej jesieni na celowniku znalazły się drzewka w niedalekiej okolicy. Drzewa są jednym moich ulubionych zimowych tematów. Brak liści pozwala pokazać ich charakter, a warunki pogodowe umożliwiają otrzymanie niecodziennych rezultatów. Prócz kadru i tematu pogoda definitywnie jest kluczem do dobrego zdjęcia dlatego gdy wreszcie pojawiła się mocna mgła, ruszyłem w teren. Na miejscu mgła okazałą się tak gęsta, że samo znalezienie drzew okazało się sporym wyzwaniem. Zrobiłem kilka zdjęć jednak nie były to wymarzone kadry. Wracałem w to miejsce jeszcze kilku krotnie w poszukiwaniu dobrego kadru i z nadzieją na gęstą mgłę. Znalazłem jednak kadr, który wiedziałem, że będzie dobry, jednak z pogodą było kiepsko. Po 2 miesiącach nadszedł dzień z rewelacyjną pogodą, na miejscu widoczność była tak mała, iż znowu - jak za pierwszym razem - nie było widać żadnych drzew. Po dotarciu w konkretne miejsce okazało się że drzewa zostały wycięte, zostały tylko korzenie...

Blog stworzyłem ponieważ chcę dzielić się z Wami moimi doświadczeniami i spostrzeżeniami na tematy związane z fotografią. W fotografii jednak najważniejsze jest robienie zdjęć - czym się zajmuję jak tylko pogoda i wolny czas dopisują.
Jak mi idzie? Serdecznie zapraszam do sprawdzenia na www.koloryslajdu.pl.

W większości przypadków na zdjęcia wybieram się sam. Nie dlatego, że nie lubię towarzystwa, ale po prostu lubię sam na sam obcować z naturą (i w między czasie rozmyślać o zagadkach wszechświata ;-). Całkiem inaczej było na wypadzie w Pieninach (od razu nadmienię, że nie przepadam za psami, dlatego sam jestem zaskoczony rozwojem sytuacji).
Wychodząc na zdjęcia przed godziną 4 rano spotkanie kogokolwiek prócz zwierzyny leśnej jest mało prawdopodobne, tym razem było jednak inaczej. Już pierwszego dnia wysiadając z auta powitały mnie dwa psy. Stwierdziłem, że jak zwykle przyszły wyłudzić jedzenie i jak to w takich wypadkach bywa, czworonogi odpuszczą sobie po kilku set metrach wędrówki. Jednak brak jedzenia, głaskania czy też ekstremalnie nienormalny dobór trasy ich nie zniechęcił, dlatego zacząłem obawiać się o występowanie niepożądanych osobników na zdjęciach. Cały czas były w pobliżu, aczkolwiek zawsze gdy ustawiałem aparat chowały się za mnie i nie sprawiały żadnych problemów. Po 3 godzinach wyprawy przez łąki, bagna i lasy dalej były ze mną.
Ich niesamowita opiekuńczość, inteligencja i towarzystwo urzekły mnie i kolejnego dnia czekałem na to, by je zobaczyć zastanawiając się jednocześnie czy w ogóle przyjdą. Nie zawiodły mnie i dwa następne poranki były razem ze mną.
Serdecznie pozdrawiam właściciela - masz wspaniałe psy, zastanawiałęm się czy nie spakować ich ze sobą do samochodu :-)

Specyfika fotografii krajobrazu wymaga, żeby zdjęcia były idealne pod względem technicznym. Muszą być dobrze naświetlone, na odpowiednim medium (takim które sprosta wymaganiom sceny) oraz ostre. Ostrość zależy od wielu czynników: banalnych jak nie poruszenia aparatu podczas robienia fotografii, przez poprawne ustawienie punktu ostrości oraz jej głębi, na użyciu wężyka, podnoszenia lustra i obciążenia statywu kończąc.
Przy fotografowaniu w warunkach ze słabym oświetleniem konieczne jest oczywiście użycie statywu, najlepiej z wymienionym wcześniej podniesieniem lustra, wężykiem i obciążeniem...
Przed zabraniem się za fotografowanie w plenerze warto zrobić kilka testów, aby sprawdzić przy jakich ustawieniach aparatu (przysłony oraz punktu ostrości) zdjęcia będą ostre. Na przykład aparaty analogowe średnio formatowe najczęściej potrzebują przymknięcia przesłony o dwie działki względem głębi jaką pokazują opisy na obiektywie. Warto też dowiedzieć się dla jakich wartości przysłony nasze szkła dają zadowalającą ostrość - im większe F tym większa głębia i mniejsze aberracje, jednak ostrość generowanego obrazu spada z powodu zjawiska dyfrakcji . Dla małego obrazka i cyfraków kompromisem jest używanie F8 / F11, a w średnim formacie F16 / F22.

Od dziecka uważałem, iż kalosze są zbędną, niewygodną i do niczego nie przydatną rzeczą. Czas zweryfikował jednak ten pogląd i ostatniej zimy zakupiłem gumowce, z których jak na razie jestem bardzo zadowolony! Fotografując na bagnach, o wschodzie słońca na łąkach lub innych podmokłych/wilgotnych terenach nieprzemakalne obuwie to podstawa komfortu. Wielokrotnie przerabiałem temat butów wodoodpornych, w których po 30 minutach chlupała woda. Człowiek nie stworzył jeszcze nieprzemakalnych butów turystycznych ponieważ jest to nie wykonalne (chyba ze będą gumowe). Wadą kaloszy jest definitywnie brak możliwości odprowadzenia wilgoci z wewnątrz buta oraz izolacja cieplna (jej nadmiar lub brak), dlatego zawsze trzeba odpowiednio dobrać ilość i rodzaj skarpet. Komfort na dłuższych wypadach również nie jest najwyższych lotów, można to nadrobić wstawiając dobre wkładki (np. z górskich butów).
Jeśli fotografujesz w mokrych warunkach, to jak najbardziej kalosze są rzeczą wartą uwagi.

Miliardy ludzi na całym świecie fotografuje, lecz tylko niewielu z nich tworzy arcydzieła. Dlaczego akurat oni? Jak tworzyć tak dobre zdjęcia? Każdy ma inne podejście do fotografii, szuka innych miejsc, okoliczności i kadrów.
Oglądanie zdjęć dobrych fotografów umożliwia nam spojrzenie na świat z innej perspektywy, poszerzenie horyzontów i fotograficzną ewolucję. Zdjęcia zdradzają nam również sposób działania danego artysty. Ważne jest medium, sposób jego obróbki, warunki podczas, których robione są zdjęcia jak i same miejsca oraz związane z nimi tematy prac.
Nie chodzi tutaj o szukanie identycznych kadrów i ich kopiowania, lecz o zrozumienie fotografii, zrozumienie dlaczego dana fotografia jest dobra. Często granica pomiędzy kiczem, a arcydziełem jest bardzo cienka.

Poniżej kilka galerii wartych zobaczenia:

• Michael Kenna - http://www.michaelkenna.net
• Josef Hoflehner - http://www.josefhoflehner.com
• Fatali - http://fatali.com
• Tristan Campbell - http://www.tristancampbell.co.uk
• Joe Cornish - http://www.joecornishgallery.co.uk
• Dawid Ward - http://www.into-the-light.com
• Ian Cameron - http://www.transientlight.co.uk

Podstawą fotografowania krajobrazu jest dobre światło, niespotykane na co dzień warunki pogodowe oraz piękne miejsca. Połączenie tych 3 warunków sprawia, iż mamy szansę zrobić dobre zdjęcie, które zainteresuje oglądającego na dłużej. Niestety wymaga to wielu poświęceń...
Trzeba wstać kilka godzin przed wschodem słońca, by dotrzeć do odpowiedniego miejsca na czas. Tylko wtedy mamy szansę zastać świat pokryty mgłami i skąpany w promieniach wschodzącego słońca. Niestety osobiście uwielbiam spać, więc już samo wstawanie sprawia mi olbrzymie trudności.
Fotografowanie zimą i nocą umożliwia przedstawienie świata w sposób całkiem odmienny. Odizolowanie tematu zdjęcia dzięki dużej ilości śniegu, czy też wypełnienie kardu gwiazdami daje ciekawe rezultaty. Tymczasem w obydwu przypadkach nie tylko zimno jest wrogiem fotografa. Długie nocne naświetlania (liczone w minutach lub godzinach) idą w parze z nudnym oczekiwaniem na zrobienie zdjęcia, a zamiecie śnieżne komplikują dosłownie wszystko.
Dodatkowo działania te prowadzą tylko pośrednio do sukcesu. Nigdy nie możemy być w 100% pewni jakie warunki zastaniemy po przybyciu w dane miejsce lub jaki kadr ustawimy w środku nocy gdy na matówce prawie nic nie widać.
Czas... Wyjazdy oraz wędrówki w poszukiwaniu odpowiednich kadrów są „obowiązkowe”, a ciężar aparatu i plecaka tego nie ułatwia. Wywoływanie filmów, skanowanie i obróbka są przyjemną częścią całego procesu, jednakże pochłaniają czas jak ciasteczkowy potwór ciasteczka (albo i szybciej, i więcej).
Krótko jeszcze tylko wspomnę o różnych problemach ze sprzętem, które potrafią mocno zirytować. Odmawiający współpracy wężyk do obsługi „czasu B” czy też padnięta bateria potrafią uniemożliwić zrobienie zdjęcia w idealnych warunkach, na które długo czekaliśmy.
Więc gdzie ta przyjemność?
Pomijając wyniki pracy (ostateczne fotografie), każda chwila w opisywanych warunkach jest czymś niesamowitym i niezapomnianym. Gdy w środku nocy jesteśmy na dzikiej polanie otacza nas spokój i blask księżyca. Z rana natomiast, światła i cienie tworzone przez pierwsze promienie słońca kształtują cały krajobraz w fantastyczny sposób. Poranne powietrze przypomina o tym, iż było warto! Mogę nawet stwierdzić, że fotografuję ponieważ lubię robić zdjęcia, sam proces ich tworzenia, a gotowe fotografie to tylko dodatek.