Wielu z nas boryka się z małym dynamiką/rozpiętością tonalną slajdu. Zawsze chcemy upchać na filmie jak najwięcej detali w cieniach, a przy tym nie wypalić świateł. W postprocessingu odzyskujemy informacje z cieni, aby uratować niedoświetlone części zdjęcia i w pewnym sensie sztucznie wpłynąć na zwiększenie zasięgu tonalnego. Niestety (i na szczęście) całe piękno pozytywów opiera się właśnie na dużych kontrastach i nasyconych kolorach. Wyciskając ostatnie cienie z naszych klatek często tracimy klimat i całe piękno slajdów. Oczywiście są przypadki gdzie takie zabiegi są niezbędne, na przykład gdy cała klatka jest nie doświetlona i jest to jedyny sposób na uratowanie zdjęcia.
Fotografując na slajdzie powinniśmy mieć na uwadze to czym jest slajd, jak działa, jakie daje nam możliwości oraz ograniczenia. Jeśli potrzebujemy zrobić zdjęcie sceny z dużą dynamiką lepiej zrobić to po prostu na negatywie, a pozytyw zostawić na odpowiednie warunki.